ihtiyar hafızın günlüğü

Besmele her hayrın başıdır ve dahi bizde besmele ile başlarız.Bismillahirrahmanirrahim, oku seni yaradan rabbinin adıyla oku. Oku ki o seni kan pıhtısından yarattı. Oku, zira rabbin sonsuz kerem sahibidir. O insana kalemle bilgiyi  kaydetmeyi öğretti. O insana bilmediklerini öğretti. Alak suresi 1ve 5.ayetler bizleri oku emrine muhatap kılan okumayı ve kalemle yazmayı öğreten Allah'a (c.c) hamdolsun. "Bence herkes blog yazmalı kendini ve dahası kendine iyi geleni bulmak için yazmalı." diyor. Ben demiyorum deli annem diyor ve devam ediyor. Öyle birşeyki bu iş başlarken niyet dahi yoksa bir anlık heves de olsa, hatta taklit ile başlanıyorsa da devam etmeli. Başladığımız yerde aklımızdan geçenler ne denli soğuk kuru ve mat ise yürürken karşımıza çıkanlar da tam aksine tahmin edilemeyecek denli renkli ve hayalsi olabiliyor. Pek ala zira dediğim gibi yazmak kendi başına tılsımlı. Bir kimsenin blog yazmaya başlarken ben şöyle olacağım amanda harika işler yapacağım dediğini sanmıyorum. Bir şekilde istikrarla yapılınca sebat ve emek olunca dahası kişi kendini, kendine iyi geleni bulunca iyi şeyler kendiliğinden gerçekleşiyor ve yollar açılıyor.Yazının tamamını okumak isteyen meraklılarına neden blog yazmalı (http://deli-anne.com). Deli anne demişken  ondan bahsetmeden geçemeyeceğim. Nerden buldum, nasıl buldum bilemiyorum ama bildiğim tek şey var iyi ki bulmuşum. Yeni keşfettim, bir çok yazısını okuduğum gibi okumadığım yazıları da var. Onları da fırsat buldukça okuyacağım inşallah. Özeleştirileri, itirafları, sorguladıkları tecrübeleri içten ve samimi. Yaptığı duaları, her şeyi bir şükür vesilesi yapması, en ufak birşeyde bile tefekkür etmesi, beni benden alan  o harika manzara resimleri, her an Allah'ı tezekkür edip teşekkür etmesi cidden ufkumu açtı ve beni yazmam için yüreklendirdi. Teşekkürler deli annem. Senden öğreneceğim daha  çok şey var. Takipteyim. Vakit buldukça takip ettiğim bloglar var. Ciddi manada istifade ettiğim bir kaç blog var. Bunlardan da bilahare bahsedicem inşallah. Beni silkeleyen kendime getiren nerede okuduğumu ve kime ait olduğunu hatırlayamadığım bir sözle son veriyorum. Dünün üzüntüleri ve yarının endişeleri ile donatılmış bir kalpten bugün bir şey bekleme. Allah var, gam yok.